image_topbanner_04578792cb25ad2

Saltee Island

Verrassend Ierland.

Eind mei vertrokken Erhard Swanenberg en ik (Daan Schneider) naar Ierland om te kijkje te gaan nemen in de Bach fabriek. Het was maar een paar uur vliegen, Ierland stond nog op het lijstje en er zou een outdoor uitje aan vast zitten. Dus waarom niet?!

We vlogen naar Dublin en huurde daar een auto. Onderweg kwamen we meerdere genodigde tegen. O.a. de oude eigenaar van Bever, Fred van Olphen. Ook Evert van Zwerfkei was weer van de partij en wat mensen van Spacsport. Met 4 auto's gingen we op weg naar het huis van Martin, een Zwitser die de leiding over de Bach fabriek had en die goed de weg wist naar de beroemde Ierse pub. De aankomende 3 dagen waren we bij Martin te gast.

Die avond werd de planning doorgenomen. Zondag naar de Bach fabriek om de eigen rugzak in elkaar te knutselen. Maandag met de boot naar een eilande groepje aan de zuid oost kust. Dindag ochtend weer naar huis.

Fred is net als ik gek op het fotograferen van dieren (vogels in het speciaal) dus we hoopte op een uitbundige flora en fauna op dat eilandje. Eigenlijk hadden we helemaal geen zin om een rugzak te maken... Het zou zondag mooi weer zijn  en maandag zou het stormen en regenen. "Beter maandag een rugzak maken", dachten we, dus besloten we de volgende ochtend al te vertrekken. 

De zee was ruw. De regenpakken moesten aan want er kon behoorlijk wat water over boord geslagen worden. Na een uurtje varen landde we op de kust van Saltee Island. Het was een onbewoond prive eilandje. Bepakt met camera's en lenzen begon de hike naar een broedkolonie Jan van Genten. Die schenen gelegerd te zitten op de kliffen aan de andere kant van het eiland. De weg er naar toe was al een feest voor het oog. Paarse velden met wilde hyasinten, okergele korstmossen en azur blauw water.

Aangekomen bij de broedkolonie 'viel m'n bek open' van verbazing. Het leek de Gallapagos wel! Iedere vierkante meter was bezet met broedende Jan van Genten. En dat op een paar honderd kilometer van huis. maar dat was nog niet alles. Papagaaiduikers, zeehonden, aalscholvers, de kliffen zaten vol. Druk fotograferend en genietent van het mooie weer moest ik even aan Erhard denken. Die was wel met het andere groepje meegegaan naar de fabriek.

Die avond werden de foto's met argusogen bekeken door de 'rugzakbouwers'. Daar zouden zij morgen naar toe gaan alleen was dat niet zeker vanwege het verwachte weer. En inderdaad, de boot voer niet uit. Te gevaarlijk! Dan maar een plaatselijk bergje beklimmen. De wind hielp flink mee. Erhard zei bijna omhoog geblazen te zijn. Toen ze terugkwamen waren ze koud en doorweekt maar trots bovenop te hebben gestaan.

Dus..pak je spullen en hop naar Ierland!

Gelieve de getallensequens in het hiernavolgende tekstveld in te voeren

De met een * gemarkeerde velden zijn verplichte velden.